Moeilijker dan gedacht...

Ik moet eerlijk zeggen dat ik er meer moeite mee heb dan gedacht. Eigenlijk het enige wat echt goed gaat is het constant blijven water drinken. Ik heb elke dag mijn minimale van 2,2 liter binnen.

Het sporten gaat redelijk goed, maar zoals ik ben doe ik sommige weken heel veel sporten en sommige weken bijna niet. Net zoals het mediteren, waar ik meestal niet mijn rust voor kan vinden.

Mijn verzorgingen gaat ook steeds beter. Ik doe elke ochtend een dagcrème op en elke avond een nachtcrème. Regelmatige maskertjes op mijn gezicht of nagels met gel nagellak lakken, zodat ik niet kan bijten. Mijn haar gaat eerder in een knotje, zodat ik het niet hoeft te stijlen. Alles om mijn lichaam van buiten af maar goed te verzorgen.

Mijn lichaam van binnen af kan dan wel een stuk beter. Ik eet nog steeds niet elke dag fruit. Dus ik blijf daarom vitamine slikken om de voldoende vitamines binnen te krijgen. Het minder snoepen gaat ook niet echt fantastisch, want ik blijf maar in de snoep lade kijken. Ook het gevarieerd eten is niet echt mijn ding. Ik heb liever elke dag pizza.

Dan mijn ergeste struggel. Het stoppen met roken. Mijn echte verslaving. Ik heb deze weken volgens mij elke dag gezet: Nu stop ik echt. Helaas krijg ik na een uur alweer zin in een sigaret. Het word wel al steeds minder, maar kan na 7 uur echt niet meer en dan moet ik gewoon roken. Die doorzettings vermogen heb ik echt nog niet. Hoe graag ik die ook wil hebben.

Ik ben daarintegen wel creatief bezig. Ik geniet daar echt van. Beetje schilderen, kleuren, plakken en knippen. Papier, hout of metaal, het maakt allemaal niet uit zolang ik maar lekker bezig ben.

Ik merk wel dat mijn ritme ver te zoeken is. Ik eet bijna niet tussen de middag, maar pas heel heel laat. Ik kan moeilijk in slaap komen. Hierdoor heb ik best wel slaap tekort, zodat ik vaak in de middag een dutje ga doen. Je denkt vast door deze keuze herhaalt het patroon zich weer en kan ik weer niet slapen, maar wanneer ik dit niet doe kan ik ook gewoon niet slapen.

Ik merk ook dat ik door het werken aan school, blog schrijven en series kijken veel tijd besteed achter de computer. Ik wil daarom graag een avond in de week mijn laptop in ruilen voor een goed boek. Ondanks dat ik een hekel heb aan lezen door mijn dyslexie.

Ik maak stappen en weet dat ik het kan. Sommige momenten gaat het goed en sommige momenten schiet ik weer in mijn oude patroon. Ik wil het goed blijven doen, maar daar moet ik dus echt voor gaan werken. Ik heb volle vertrouwen er in dat dit mij gaat lukken.